Iedereen heeft zijn eigen reden om naar het buitenland te vertrekken, gebaseerd op zijn/haar verleden en toekomstdromen. En ook de belevenis is voor iedereen weer anders! Om echt te weten hoe het is om in een ander land te wonen, zul je het dus zelf moeten doen! Mocht dit (nog) niet mogelijk voor je zijn, dan kun je in de tussentijd genieten van de verhalen van anderen. In What about you lees je elke maand een verhaal van iemand die naar het buitenland vertrok!
Als er iemand jong is en veel heeft gereisd dan is het Denise wel! Met haar achtentwintig jaar heeft ze al een hoop van de wereld gezien. In dit artikel lees je hoe haar reislust is ontstaan en wat zij allemaal heeft gedaan in het buitenland!
Hoe het allemaal begon
Ik denk dat mijn liefde voor reizen eigenlijk een beetje samenkwam met mijn liefde voor Disney. Ik zag mijzelf als een van de prinsessen opgesloten in een kasteel of vast in een dorp, die zin had om te ontdekken wat erbuiten speelde. Ook alle verschillende culturen was iets dat mij altijd al aantrok. Toen ik in de derde klas de kans kreeg om mee te doen aan een uitwisseling in Oslo, Noorwegen pakte ik die kans. Mijn ervaring in Noorwegen vond ik zo leuk en spannend (eerste keer naar het buitenland zonder mijn ouders), dat ik in de vierde klas mijzelf nog een keer had opgegeven maar dan voor een uitwisseling in Italië. Hierdoor wist ik ook dat ik iets wou gaan studeren waar ik veel kon reizen. Eigenlijk was mijn droom om naar de toneelschool te gaan in Hollywood, maar mijn ouders waren het daar niet mee eens.
Studeren én reizen
Ik was pas net 17 toen ik mijn havodiploma had behaald en een deal sloot met mijn ouders. Ik mocht gaan en staan waar ik wilde, wanneer ik mijn bachelor had behaald. Ik besloot daarom om Hotel en Eventmanagement te gaan studeren in het Engels. Uiteindelijk is hospitality ook een beetje acteren toch? Door mijn studie heb ik de kans gekregen om in een kasteel in Frankrijk stage te lopen en een semester in Brazilië te studeren. Dat semester in Brazilië is nog steeds een van mijn hoogtepunten in mijn leven.
Toen ik was afgestudeerd besloot ik om in mijn eentje een kleine wereldreis te maken. Tegenlijktijd wou ik zo ook mijn internationale vrienden bezoeken. In 3,5 maand had ik de volgende landen bezocht: Zuid-Korea, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, 16 staten in de Verenigde Staten, Canada en de Dominicaanse Republiek.
Amerika
Zelf ben ik in Nederland geboren en opgegroeid, maar mijn moeder komt uit Peru. In Nederland voelde ik mij latina en in Peru voelde ik me weer niet latina genoeg. Ik denk dat ik tot heden nog een plekje zoek waar ik precies tussen zou passen. Ik dacht dat ik dat had gevonden in Amerika. In 2015 heb ik daar één jaar gewoond, in Los Angeles, California. Een plek vol immigranten. Ook is Los Angeles een combinatie van alles waar ik van hou; pretparken, strand, een bruisende stad, nationale parken en zelfs bergen en wijngaarden. Er is altijd wel wat te doen en te ontdekken. Maar helaas is het niet zo makkelijk om naar Amerika te emigreren. Ik kon i.v.m. mijn visum maar 1 jaar blijven. Elk jaar geef ik mijzelf op voor de Diversity Visa lottery, maar na zeven jaar heb ik nog steeds geen geluk…. Ik geef nog niet op!
Terug naar Nederland?
Het betekende natuurlijk niet dat ik al die jaren maar rustig bleef wachten in Nederland. In Nederland hield ik het maar een jaar vol. Na dat jaar heb ik een van de spannendste dingen in mijn leven gedaan: gesolliciteerd bij een cruiseline. De perfecte combinatie voor iemand in de hospitality en die ongelofelijk veel van reizen houdt. Maar wel mega hard werken; zes maanden lang zonder een dag vrij. Dit heb ik drie jaar met liefde gedaan en hierdoor heb ik plekken gezien waar ik geeneens vanaf wist. Door corona kon ik helaas niet verder.
Maar zoals je ondertussen al weet kan ik niet rustig in Nederland blijven wachten. Ik had besloten om de dag na mijn verjaardag ergens maar te gaan solliciteren. En pats boem..in drie dagen was ik aangenomen voor een baan in Lissabon, Portugal. Ik dacht dat ik dit wel even zou doen tot de cruiseschepen weer zouden varen. Maar het leven in Portugal is me zo goed bevallen dat ik hier nog steeds na twee jaar zit. Ik zeg niet dat ik mijzelf voor de rest van mijn leven hier zie wonen, maar voor nu voelt het nog steeds goed. Portugal heeft toch stiekem een beetje mijn hart gestolen, zonder dat ik het door had. Portugal was namelijk nooit in me opgekomen totdat ik deze vacature zag!
En nu?
Ik wil nog steeds meer van de wereld zien. Ik heb op dit moment 78 landen bezocht en mijn doel ik om 80 landen te bezoeken voordat ik 30 word volgend jaar (dit was eerst 100 landen, maar door corona heb ik dit moeten aanpassen). Land nummer 79 staat al op de planning 😉!